Waterhoek wandelroute

De Scheldebroeken worden ook wel het Zwin van Berlare genoemd. Met haar zoetwaterschorren langs de Schelde is het natuurgebied – dat verschillende deelgebieden groepeert – zelfs op Europese schaal een waardevolle biotoop. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw had de Schelde hier vrij spel. ’s Winters overspoelde het water de weilanden, waardoor een fraai open meersenlandschap ontstond. Vandaag is een deel van de Scheldebroeken ingedijkt als gecontroleerd overstromingsgebied: het Scheldebroek. De meeste percelen worden door lokale landbouwers als bloemrijke hooilanden beheerd.

Het veer tussen de Dendermondse deelgemeente Appels en Berlare zou dateren uit 1253 en is een van de oudste fiets- en voetveren in de streek. In de middeleeuwen maakte het deel uit van een belangrijke verbindingsweg tussen Gent en Dendermonde. De dorpskern van Appels lag ooit aan het Scheldeveer. Na de verwoesting van de dorpskerk in de 15de eeuw werd ze verder oostwaarts heropgebouwd, en gaandeweg verhuisden de dorpelingen mee. Neem je het veer, hou dan rekening met de vaste vaartijden en de middagpauze van de veerman. De Schelde wordt maar om het halfuur overgestoken.

In het midden van de Oude Scheldearm – je stapt er letterlijk omheen – doet een voormalige stortplaats sinds 2013 dienst als energiepark. Op een terrein van 13 hectare leveren 15.000 zonnepanelen de nodige stroom voor de iets verderop gelegen afvalintercommunale Verko. De rest van de elektriciteit wordt in het net gebracht. Het jaarlijkse vermogen komt overeen met het verbruik van 875 gezinnen. Tussen de zonnepanelen, die je overigens niet vanop het wandelpad kan zien, zorgen vijftig schapen voor de begrazing van de site. Het loont de moeite om deze locatie vanuit de hoogte te zien. Bij gebrek aan een luchtballon, kan Google ongetwijfeld helpen.