Bourgondiërs in het Meetjesland fietsroute
Bourgondiërs in het Meetjesland fietsroute
Fiets door het krekengebied ten noorden van Eeklo in het spoor van de Bourgondiërs, die tijdens de 14de en 15de eeuw over het Meetjesland regeerden. Op deze route ontdek je de plaatsen die voor deze periode bepalend waren, zoals de fundamenten van een Bourgondisch kasteel, het oudste kanaal van Europa en een dorp dat ooit een heuse lakenstad was!
Startpunt Huysmanhoeve
Deze fietsroute start aan de Huysmanhoeve, vandaag hét toeristische bezoekerscentrum voor het Meetjesland. De hoeve katapulteert je meteen terug naar de Bourgondische 15de eeuw. Het eerste geschreven pachtdocument dateert namelijk uit 1411.
Spring er zeker eens binnen, want een infotafel met een luchtfoto van de Huysmanhoeve en een historische kaart uit 1561 geven veel bloot over hoe het Meetjesland eruit zag toen de Bourgondiërs hier regeerden. Van zondag 2 april tot zondag 14 mei loopt in de hoeve ook de Expo Pleuranten – Bourgondiërs in het Meetjesland.
Knooppunt 6-5 Strobrugge-eiland en de Lieve
Van op de brug tussen knooppunt 6 en 5 kijk je uit op Strobrugge. Het Schipdonkkanaal en het Leopoldskanaal vinden elkaar hier, en daarom wordt het stukje land tussen de twee kanalen ook wel eens 'Strobrugge-eiland' genoemd.
De kanalen dateren uit de 19de eeuw maar op Strobrugge-eiland vind je een stuk waterloop dat er in de Bourgondische periode al lag: de Lieve. Het is gegraven in 1251 en daarmee het oudste kanaal van Europa. Ooit moesten de schippers uit de streek helemaal via de Schelde omvaren om aan de kust te geraken. Een tocht die heel wat tijd opslorpte. Dus besliste men om simpelweg een kanaal te trekken van Gent naar Damme. Hoewel het eeuwenlang een cruciale levensader was voor de dorpen en steden in de buurt, geraakte het toch in onbruik.
Knooppunt 56 Middelburg
In de Bourgondische middeleeuwen was Middelburg een bloeiend ministadje gelegen vlakbij de economische centra van toen: Brugge, Damme, Sluis en Aardenburg. Stichter Pieter Bladelin, een rijke Brugse poorter, was kind aan huis bij de Bourgondische koningen Filips de Goede en Karel de Stoute. Rond 1450 bouwde hij hier zijn eigen luxekasteel, waarvan de restanten een vijftiental jaar geleden werden opgegraven.
De voormalige kasteelsite is nu deels ingenomen door een nieuwbouwwijk, en van het grootse verleden is vandaag nog nauwelijks iets te merken in deze stille uithoek van Vlaanderen.
Sint-Pieter en Pauluskerk
Een paar relicten uit het rijke verleden van Middelburg staan of hangen in de kerk. De opvallendste is een kopie van de ‘Bladelintriptiek’ van Rogier Van der Weyden. Naast Maria heeft Rogier Van der Weyden een knielende Pïeter Bladelin geschilderd, helemaal in het zwart getooid. Het was dan ook Bladelin die de Vlaamse meester de opdracht gaf voor dit retabel. Voor het originele werk moet je naar het Staatliche Museen zu Berlin, maar ook de kopie van Jan Ryckx is intussen ook een belangrijk historisch relict geworden.
Schandpaal
De arduinen schandpaal in Middelburg herinnert aan een voorloper uit de 15de eeuw, toen Middelburg een eigen rechtbank had en zelfs een gevangenis en twee galgen. Dat was een privilege van Filips de Goede. De huidige schandpaal dateert uit de 19de eeuw, met nog 15de-eeuwse elementen.
Knooppunt 86-46 Krekengebied van Sint-Laureins
Het krekengebied van Sint-Laureins begon vorm te krijgen tijdens de Bourgondische periode. In 1404 zette de Sint-Elisabethsvloed de polders onder water. Een vijftien jaar later gebeurde dat weer. Door de voortdurende wisselwerking tussen land en water, ontstonden er kreken in het landschap. Niet alleen hier, maar de kreken van Sint-Laureins behoren wel tot de mooiste die er in ons land te vinden zijn.
Knooppunt 46 Watervliet
Het dorp Watervliet verdween in de 13de eeuw onder water, en meer dan 200 jaar bleef het een verdwenen dorp. In 1497 werd het land opnieuw ingepolderd en kwam het in het bezit van Hiëronymus Lauweryn, kanselier en schatbewaarder van de Bourgondiër Filips de Schone, die het dorp heropbouwde. De bedoeling was dat Watervliet tot een echte havenstad zou uitgroeien. Dat verklaart waarom er zo'n grote kerk op de Stee, het centrale dorpsplein, staat.
Een havenstad werd Watervliet niet, maar het is er wel gezellig vertoeven met verschillende horecazaken op de Stee.
Knooppunt 74 Kaprijke
De laatste halte op onze fietstocht is het dorp Kaprijke, ooit een Vlaamse lakenstad. Het Kaprijks laken was tot ver buiten de grenzen bekend om zijn hoge kwaliteit.
Vooral het dorsplein springt in het oog, een groot rechthoekig plein omzoomd met een dubbele rij monumentale bomen. Het is het grootste groene dorpsplein van Oost-Vlaanderen. In de Bourgondische middeleeuwen, toen Kaprijke uitgroeide tot een centrum van wolverwerking, had het plein een belangrijke functie: hier werden de lakens gewassen, gedroogd en gebleekt.
