Leiestreek fietsroute

De 58 hectare grote Hospicebossen - ook de Nazarethse bossen genoemd - staan bekend voor hun biodiversiteit. Verschillende boomsoorten staan er onderverdeeld in aparte percelen. De naam verwijst naar de vroegere eigenaar van deze bossen, het Hospice van Gent, het huidige OCMW. Vandaag is het bos eigendom van de Provincie Oost-Vlaanderen, die er aan duurzaam beheer doet en zo onder meer het leefgebied van vleermuizen- en uilensoorten vergroot. Fietsers, wandelaars, mountainbikers, ruiters en honden (aan de leiband!) welkom, dagelijks van een half uur voor zonsopgang tot een half uur na zonsondergang.

In het MUDEL zit je goed voor het meest volledige overzicht van de beroemde Leiekunst van circa 1875 tot vandaag, met werken van Emile Claus, George Minne, Albijn Van den Abeele, Albert Servaes, Constant Permeke en Raoul De Keyser. Neem ook eens een kijkje in de afdeling volkskunde: daar bewaart het museum heel wat objecten uit de lokale industrie van vroeger, zoals kinderwagens en speelgoed. Om de twee jaar, telkens in de even jaartallen, organiseert het mudel samen met het Roger Raveelmuseum en het Museum Dhondt-Dhaenens de bij kunstliefhebbers zeer gesmaakte Biënnale van de Schilderkunst.

Dit museum vlakbij de dorpskern van Deurle werd opgericht door Irma Dhaenens en Jules Dhondt, een zakenman en mecenas van de Vlaamse Beweging die begin de jaren ‘60 onder andere het eerste Festival van Vlaanderen financierde. Hun hele leven lang bouwde het koppel een bijzondere privécollectie op. Toen hun enige zoon Roger op zijn 14de stierf, schonken ze het leeuwendeel van hun collectie aan het museum dat hun naam draagt. Met verve focust Dhondt-Dhaenens sterk op tijdelijke expo’s van binnen- en buitenlandse kunstenaars. Ook in de tuin ontdek je vaak tijdelijke projecten. Als kunstencentrum speelt het dat een belangrijke rol in de internationale kunstwereld.

Samen met Permeke en Van den Berghe was kunstschilder Gustave ‘Gust’ De Smet (1877-1943) een van de ‘grote drie’ van het Vlaamse expressionisme. Na zijn dood werd zijn woning beschermd erfgoed en in 1950 ging ze open voor het grote publiek. In de huiskamer, het atelier en de slaapkamer op de eerste verdieping hangt een selectie van zo’n 100 werken, vooral kleine doeken en tekeningen. 

In deze verplichte stop op je route – vroeger achtereenvolgens pastorij, gemeentehuis en school – proef je van verzorgde brasseriegerechten, bereid met voornamelijk ambachtelijke producten van plaatselijke telers en fokkers. D'Ouwe Hoeve heeft een zalig terras op een van Vlaanderens mooiste dorpspleintjes. 

Van de hippiecommune en de oude LIMA frabriek (nu een kunstgalerij) is hier vandaag niets meer te zien. Wel is er nu het Museum Gevaert-Minne, met vele meesterwerken van Latemse schilders zoals Xavier De Cock, Valerius De Saedeleer, Constant Permeke en Albijn Van den Abeele. Het museum, beschermd sedert 1996 en prachtig gelegen in een bosrijk domein van drie hectare, is de vroegere woning van schilder, dichter, schrijver en componist Edgar Gevaert. In de ‘schaapsstal’ vinden geregeld tijdelijke exposities of lezingen plaats die gerelateerd zijn aan Sint-Martens-Latem.

In Afsnee steek je met het veertje de Leie over, om dan langs de Dijkweg het water te volgen tot aan de Abdij van Drongen. Helaas niet individueel te bezoeken – tenzij je er op bezinning komt. Maar in groep kun je wel binnenkijken in deze Norbertijnenabdij met een domein van 10 hectare. Een boeiende gids opent de deuren naar enkele bijzondere pareltjes zoals de neogotische kapel, de bijzondere elementen in de pandgangen, de schilderijen en kunstwerken. Rondleidingen duren anderhalf uur en kunnen geboekt worden vanaf 10 personen.