Welle- en Kapellemeersen wandelroute
Routebeschrijving
Op een boogscheut van het station van Denderleeuw duik je de Welle- en Kapellemeersen in, de laatste intact gebleven overstromingsgebieden van de Dender. Samen behoren ze tot de best bewaarde natuurparels van deze streek.
Startpunt ‘t Kasteeltje
Amper een paar straten stappen van het administratief centrum van Denderleeuw – alias ‘t Kasteeltje – en de spoorweg onderdoor, beland je al meteen in de Welle- en Kapellemeersen, een waardevol natuurgebied dat zich dankzij de nabijgelegen Dender ontwikkelde tot een plek vol fascinerende fauna en flora. De Wellemeersen liggen op de linkeroever van de Dender in Denderleeuw, de Kapellemeersen op de rechter, in Aalst en Affligem. Je wegwijs maken doorheen de plantenwereld in dit gebied is eigenlijk onbegonnen werk: hier leven, bloeien en groeien meer dan 1000 verschillende dier- en 1400 verschillende plantensoorten, waarvan de meeste wel één of andere band met het water hebben.
Vlonderpad
Na een eind wandelen langs de spoorweg kom je aan de eerste brok ongerepte natuur van de Wellemeersen. Trek je er in de winter, de herfst of na regenbuien en langdurige vochtige periodes opuit, vergeet dan niet stevige wandelschoenen of laarzen aan te trekken, want in een natuurlijk overstromingsgebied als dit kan het al eens drassig worden. Even voorbij de Rodestraat loodst een vlonderpad je veilig en zonder natte voeten over de drassigste stukken. Ook bij mooi wandelweer altijd een leuke attractie, vooral bij het jonge wandelvolkje. Met een beetje geluk bots je verderop op grazende galloways, die hier een handje helpen met het natuurbeheer.
Dender
Vrij snel beland je aan de oevers van de Dender, die over een afstand van 65 kilometer door de provincies Henegouwen, Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant stroomt. De rivier ontspringt in Ath door de samenvloeiing van de Oostelijke Dender en de Westelijke of Kleine Dender, en mondt in Dendermonde op de rechteroever uit in de Schelde. Tussen Ninove en Aalst, waar we ons hier in Erembodegem bevinden, flirt ze met de provinciegrens en is ze op bepaalde plekken op haar allermooist. Soms verandert deze zo lieflijk ogende rivier in een mum van tijd in een kolkende stroom. Niet voor niets is de naam Dender’ afkomstig van het Keltische Tanara, wat ‘de woelige, de bruisende’ betekent. Vandaag is de rivier een belangrijke toeristische troef geworden. Kenners noemen ze dan ook niet voor niets een van de mooiste om te bevaren.
Sint-Amanduskapel
In hartje Erembodegem steek je via de brug de Dender over, om daarna een heel eind over het jaagpad te wandelen. Hou uiterst rechts, want de fietsers en wielrenners durven hier al eens haast te hebben! In een scherpe Denderbocht stuurt de route je de hoogte in, langs een smal onverhard paadje en grazende schapen en geiten. Boven kom je na een paar straten aan de mooi gerestaureerde en beschermde Sint-Amanduskapel, de oudste in de regio. Hier wordt al sinds de 14de eeuw de patroonheilige Sint-Amandus aangeroepen tegen oog- en wormziekten. Om te genezen, moest de gelovige zieke 9 dagen achter elkaar zijn ogen deppen met water uit het ‘Sint-Amandusputteken’. Dat is er vandaag niet meer, maar de ode aan Sint-Amandus boven de ingang hield wél stand: ‘patroonheilige tegen zere ogen en de worm in ‘t land’.
Teralfene
Een bospad brengt je langs de Kapellemeersen op de linkeroever terug aan de Dender. Je volgt het jaagpad tot aan de sluis en stuw van Teralfene. Dit stukje geschiedenis met meer dan 150 jaar op de teller, is vandaag niet meer noodzakelijk om het waterniveau van de Dender te regelen. Ten laatste in 2022 wordt Teralfene sluis afgebroken en vervangen door een nieuwe éénvaksbrug met fiets- en voetpad. Tot dan wandel je er nog even overheen, om aan de overkant terug aan je startpunt te komen.
4 wandelroutes langs vlonderpaden
Wandelingen vanaf een treinstation
